Daar liep ik dan in de regen naar de geitenboerderij. Veel hondjes op mijn route en een mevrouw die wel met vier hondjes liep. De riemen raakten verstrengeld maar dat scheen haar niet te deren.
Het water in het slootje bood een trieste blik. Maar een meneer hield me enthousiast aan.
‘Wist u dat hier kreeftjes rondzwemmen?’ vroeg hij enthousiast. Ook hij scheen het geen probleem te vinden dat het weer het af liet weten want hij had geen regenjas aan. Regen! Het maakt me altijd erg vrolijk. Welke idioot loopt nou in de stromende regen door het bos? Ten eerste omdat je dan bijna geen ziel tegenkomt en en ten tweede omdat je dan heerlijke geuren kunt opsnuiven. Een bepaalde boom trok even mijn aandacht. Wat een gekke boom.dacht ik weer. Mijn vriend noemt het een broccoliboom. We liepen verder. Het blauwe bruggetje kwam in zicht. Het was nu ongeveer 25 minuten lopen. Bij de ingang staat een bordje.
‘Welkom bij geitenboerderij Ridammerhoeve,’ staat er op. De rest citeer ik even uit hun website : ‘Ons bedrijf ligt op een schitterende plek, midden in het Amsterdamse Bos. Naast geiten lopen er ook kippen, varkens, koeien en paarden rond. Bezoekers zijn welkom een kijkje te nemen in de stallen terwijl onze werkzaamheden gewoon doorgaan. Door verschillende activiteiten op het gebied van educatie en zorg te organiseren, betrekt de boerderij de stadsbewoners uit de regio bij het boerenwerk. Naast de boerderij hebben we ook een moestuin waar we biologische groenten en kruiden verbouwen en een boerderijwinkel. Er zijn workshops kaasmaken en ook kunt u terecht om een feestje te vieren of een vergadering te beleggen. Uiteraard bent u ook van harte welkom voor een cappuccino op het terras terwijl de kinderen zich vermaken in de speeltuin!’
Mijn maag knorde. Ik hoopte dat er weer geitenkaas te proeven viel. Iets waar je achter kwam als je een kopje koffie ging bestellen want de kaasjes liggen aan de andere kant van de kassa. Ik neem altijd een stukje thijm en basilicum kaas mee voor mijn moeder. Die kaas vindt ze erg lekker. En het ijs! Zalig! En de koffie! Lekker romig met opgeklopte geitenmelk. Tot mijn verbazing was het binnen razend druk. Er was geen enkel tafeltje meer vrij. Buiten bevindt zich een hutje en een tafeltje met stoelen. Die waren wel nat maar dat was ik toch al. De huishond Jesse, een Rottweiler, kwam me even begroeten. Het is streng verboden om hem te voeren met de koekjes die je altijd bij je koffie krijgt. Toch kon ik het niet laten.
De koffie en de koek waren op. Ik besloot om een kijkje te gaan nemen in de stal. Ik moest lachen. Er zat een haan boven op een geit. Kennelijk was deze eraan gewend. En die lammetjes. Sommigen konden nog amper op hun pootjes staan. Ik heb nog geen geitenvlees gegeten maar het is wel te koop. Biologisch natuurlijk. Volgens mijn vriendin smaakt het gewoon naar lamsvlee sen dat vind ik helaas zalig want ik eet het liever niet.
In de vitrine staan ook zalige broodjes maar ik geloof dat ik nu maar moet stoppen om over het eten te praten. Daar kwam ik immers niet voor (?). Na de geitjes liep ik naar de stal met varkentjes. Toen hoorde ik opeens een verjaardag lied. Vaak merk ik dat verjaardagen van de kindjes op de geitenboerderij wordt gevierd. Je kan dan tegen betaling de geitjes de fles geven of gewoon aaien. Dat die geitjes dat nog steeds leuk vinden, begrijp ik niet zo goed.Het was een hele fijne middag geweest. Blij huppelde ik naar huis.
Mocht je geïnteresseerd zijn om de geitenboerderij te bezoeken, neem dan eens een kijkje op hun website : http://www.geitenboerderij.nl/ , je zult zeker niet teleurgesteld thuiskomen.
