Semhar komt uit de buurt van Ethiopië en ze heeft een zoontje van vier jaar, Jonas.
Ik zie haar een keer per week en ze heeft een strenge maar rechtvaardige inslag
Ze spoort me aan om mezelf terug te vinden en ze wilde dat ik minstens één ding in de huishouden zou doen. Ik stribbelde tegen en heb het niet gedaan. Maar later kreeg ik heel veel spijt want het was een kwestie van de koelkast schoonmaken en dat heb ik gedaan. Veel later! Ze gaf me handschoenen en vroeg wanneer ik zou beginnen maar ik voelde me niet op mijn gemak en ben haar bijna aangevlogen. Toen zei ze: ‘goed ik ga weg maar ik kom niet terug.’, en toen hebben we gepraat over wat me toch weerhield en Léon zei dat hij best in een ziekenhuis wilde gaan werken. Ze stelde mij voor om op een bassischool te gaan lesgeven of boekjes voorlezen maar daar ben ik van afgestapt. Mijn drive is weer in het onderwijs te gaan werken en dit keer als stagair! Als ik in bed lig zit ik hele scenario’s te bedenken. Het spel met de foto’s en grammaticaoefeningen. Als ik in bed lig is het spel al gespeeld! Maar langzaam aan word ik toch mezelf. En ik denk aan jullie die het moeiijk hebben. Ik wens jullie allemaal het beste. En hoe zal het met literair werk gaan, even opzoeken. Veel liefs van Ingrid Karsten
Amstelveen 31 januari 2022